Inne odczyny z antygenami krętkowymi

Opisanie przez Nelsona i Mayera odczynu unieruchamiania krętków w 1949 r. dało początek nowemu kierunkowi w serologii kiły. Cechą charakterystyczną tego kierunku jest dążność do opracowania metod, w których przeciwciała surowicy kiłowej są wykrywane za pomocą antygenów uzyskiwanych z krętków patogennych lub hodowlanych. Dążenie do opracowania nowych odczynów krętkowych podyktowane jest zarówno względami teoretycznymi, jak i potrzebą...

Read More

Znaczenie odczynu immunofluorescencji dla rozwoju współczesnej syfilidologii

Dzisiaj nie ulega już wątpliwości, że zastosowanie metody immunofluorescencji w diagnostyce kiły przyczyniło się, 'obok wprowadzenia odczynu Nelsona, do znacznego rozszerzenia i udoskonalenia możliwości serologicznego rozpoznawania kiły i wzbogacenia metod badawczych stosowanych we współczesnej syfilidologii. Modyfikacja absorpcyjna odczynu immunofluorescencji (FTA-ABS) jest, obok odczynu Nelsona, coraz szerzej stosowaną dziś metodą...

Read More

Immunofluorescencyjny odczyn wiązania dopełniacza (FCFT)

Został on zastosowany w diagnostyce kiły przez Matuhasi i Mitsuko Usui. Autorzy używali dopełniacza (surowicy świnki morskiej) znakowanego izotiocyjanianem fluoresceiny w celu wykazania oddziaływania między antygenem krętkowym a przeciwciałami zawartymi w surowicy kiłowej. Technika metody opisanej przez Matuhasi i Mitsuko Usui różni się od techniki oryginalnej OIFK zastąpieniem znakowanej surowicy antyglobulinowej znakowaną surowicą...

Read More

Metoda zahamowania immunofluorescencji krętków

Pierwszej badania nad zastosowaniem metody zahamowania immunofluorescencji w diagnostyce kiły zostały opisany przez Thiyolet. Metoda ta została następnie opracowana szczegółowo w 1964 r. przez Ruczkowską. Autorka opracowała następującą technikę odczynu zahamowania immunofluorescencji krętków bladych. Rozmazy krętków sporządza się z zawiesin inkubowanych przez 6 godz. z dodatkiem lizozymu. Po wysuszeniu utrwala się je nad płomieniem i...

Read More

Sposób wykonywania OIFK Według modyfikacji uproszczonej

Materiał do badania pobiera się nakłuwając opuszkę palca igłą do strzykawki. Kropla krwi powinna opaść na szkiełko podstawowe siła ciężkości. Kątem drugiego szkiełka rozprowadza się na powierzchni odpowiadającej monecie 20-groszowej i pozostawia w temperaturze pokojowej aż do zaschnięcia, Przed wykonaniem odczynu umieszcza się na zaschniętej kropli krwi 0,1 ml buforowanego roztworu NaCl o. pH 7,2 i rozprowadza się po całej jej...

Read More

Modyfikacja OIFK wykonywana z zaschnięta kroplą krwi

Jak podano w poprzedniej części niniejszego rozdziału, OIFK może być wykonywany z surowicami pobieranymi niejałowo, a także wykazującymi działanie toksyczne na krętki utrzymywane przy życiu na sztucznym podłożu. Pozwoliło to Vaismainowi, Hamelin i Guthemu na opracowanie modyfikacji OIFK, polegającej na wykonywaniu,badania z zaschniętą kroplą krwi. Stanowi ona modyfikacją metody bibułowej, opracowanej w celu Wykazania przeciwciał...

Read More