Interpretacja odczynów serologicznych w kile sercowo-naczyniowej

Zarówno syfilidolodzy, jak i kardiolodzy „uważają odczyny serologiczne za ważne, chociaż nierozstrzygające kryterium rozpoznawcze, pozwalające ze znacznym prawdopodobieństwem na potwierdzenie etiologii swoistej zmian naczyniowo-sercowych i odróżnienie ich od uszkodzenia układu krążenia na tle miażdżycowym lub reumatycznym. Klasyczne odczyny kiłowe dają jednak nie we wszystkich przypadkach kiły naczyniowo-sercowej wyniki dodatnie. Dane...

Read More

Interpretacja odczynów serologicznych w kile trzeciego okresu

W dawniejszym piśmiennictwie poglądy na wartość odczynów serologicznych w diagnostyce kiły trzeciego okresu wykazywały istotne rozbieżności. W miarę rozwoju serologii kiły zwiększyła się czułość klasycznych odczynów kiłowych, a więc i wysokość odsetka wyników dodatnich. W pierwszych badaniach przeprowadzonych za pomocą odczynu wiązania dopełniacza Bering stwierdzał w tym okresie kiły zaledwie 37%, a Bruck i Stern — 57% wyników...

Read More

Interpretacja odczynów serologicznych w kile późnej utajonej

W przebiegu kiły utajonej odczyny klasyczne dają początkowo z reguły wyniki wybitnie dodatnie, a ich miano ilościowe jest stosunkowo wysokie. W późniejszych okresach kiły utajonej u znacznej części chorych bez objawów klinicznych występuje wyraźny spadek miana, a następnie przejściowa lub trwała negatywizacja klasycznych odczynów kiłowych. Skłonność przeciwciał wassermannowskich do samoistnego ustępowania została szczegółowo omówiona...

Read More

Samoistna negatywizacja odczynów kiłowych

W zależności od czynności procesu kiłowego przeciwciała wykrywane w surowicy chorych na kiłę późną mogą utrzymywać się lub wykazywać skłonność do częściowego lub całkowitego ustępowania. Zjawisko samoistnej negatywizacji klasycznych odczynów kiłowych stwierdzano już w pierwszych latach po wprowadzeniu odczynów serologicznych do diagnostyki kiły. Zostało ono w sposób dowodny opracowane statystycznie po raz pierwszy w klasycznych...

Read More

Interpretacja odczynów serologicznych w kile późnej

Zarówno zachowanie się odczynów klasycznych, jak i odczynów krętkowych jest w późnym okresie zakażenia zależne od rozwoju zjawisk odpornościowych i związanych z nimi różnic w obrazie klinicznym kiły późnej. Jak wynika z badań, poświęconym immunologii kiły, krętki w znacznej części przypadków kiły późnej ulegają daleko idącym zmianom biologicznym i tracą całkowicie lub częściowo zdolność do rozplemu i zjadliwość. Wspomniane badania...

Read More

Odczyn immunofluorescencji krętków i jego modyfikacja absorpcyjna

Odczyn immunofluorescencji krętków i jego modyfikacja absorpcyjna (FTA-ABS) ma szczególne znaczenie w diagnostyce przypadków kiły bezobjawowej wczesnej badanych w pierwszych tygodniach po zakażeniu. Ocena ilościowa OIFK stanowi również kryterium pozwalające ze znacznym prawdopodobieństwem na rozstrzygnięcie, czy badany przypadek należy zakwalifikować jako kiłę utajoną wczesną, czy jako kiłę utajoną późną. Zgodnie z doświadczeniem...

Read More