Interpretacja diagnostyczna odczynów serologicznych w przebiegu kiły nie leczonej

Miano przeciwciał skierowanych przeciwko poszczególnym antygenom krętka bladego narasta z różna szybkością w okresie rozplemu krętków. Wykazują one również różną skłonność do ustępowania pod wpływem leczenia swoistego lub działania mechanizmów obronnych ustroju. Wartość diagnostyczna zarówno odczynów klasycznych, jak i odczynów krętkowych, różni się znacznie w poszczególnych okresach kiły. Wprowadzenie do diagnostyki kiły odczynu...

Read More

Odczyny skórne z antygenami krętkowymi

Próby opracowania odczynów skórnych, wykazujących zmienioną odczynowość chorych ma kiłę w stosunku do krętka bladego, zostały podjęte po raz pierwszy przez Neissera. Zarówno w badaniach Neissera, jak i badaniach dawniejszych autorów posługiwano się początkowo antygenami uzyskiwanymi z wyciągów zmienionych pod wpływem procesu kiłowego narządów. Antygeny te obok znacznej ilości krętków zawierały również zanieczyszczenia tkankowe. Obok...

Read More

Odczyn wiązania dopełniacza z antygenami uzyskiwanymi z krętków patogennych

W ostatnich latach opracowano szereg metod serologicznych opartych na zastosowaniu antygenów uzyskiwanych z krętków patogennych szczepu Nicholsa w odczynie wiązania dopełniacza. Mianownictwo tych odczynów podajemy według propozycji Garsona, zmodyfikowanej ostatnio przez Nicolas i Beermana. Odczyny te można podzielić w zasadzie na dwie grupy. Do pierwszej grupy należy odczyn opracowany przez Cohena , zwany w piśmiennictwie Whole-body...

Read More

Odczyn wiązania dopełniacza z białkowym antygenem krętków hodowlanych

Dążąc do zmniejszenia nieswoistych wyników odczynu wiązania dopełniacza z antygenem uzyskiwanym z krętków hodowlanych D’Alessamdro i Dardanoni wyodrębnili antygen białkowy krętków hodowlanych. Metoda wyodrębnienia antygenu białkowego, opisana dokładnie przez D’Alessandro i Dardanoniego, polega na kriolizie zawiesiny krętków reiterowskich, a następnie na działaniu na nią siarczanu amonu. Antygen ten produkowany jest obecnie...

Read More

Odczyn wiązania dopełniacza z zawiesiną krętków hodowlanych

W 1929 r. Gaehtgens opisał odczyn wiązania dopełniacza z zawiesiną krętków szczepu Reitera. Odczyn ten, nazwany Pal lida Reaktion, stosowany był w okresie międzywojennym przede wszystkim w Niemczech. Jego czułość i swoistość, zgodnie z wynikami ok. 40 prac przeprowadzonych w tym okresie, przewyższała wartość diagnostyczną odczynów z antygenami lipidowymi. Całość ówczesnych badań nad Pallida Reaktion została w 1937 r. opracowana...

Read More

Odczyn hemaglutynacji krętków

Odczyn ten został opracowany w ostatnich kilkunastu miesiącach przez Rathlev. Metoda ta jest jeszcze w okresie wstępnych badań i została, jak dotąd, skontrolowana na stosunkowo szczupłym materiale, bo obejmującym zaledwie 300 surowic. Odczyn ten polega na działaniu na 2,5% zawiesinę krwinek baranich antygenem uzyskanym z rozbitych ultradźwiękami krętków patogennych szczepu Nicholsa. Pod wpływem działania surowicy kiłowej na...

Read More