Kiła bezobjawowa wczesna

W kile bezobjawowej wczesnej (lues latens recens) odczyny kardiolipinowe dają zawsze wyniki wybitnie dodatnie. Podobnie zachowują się odczyny wiązania dopełniacza z antygenami krętkowymi. Wyjątek stanowią przypadki bezobjawowe badane w ciągu pierwszych tygodni po zakażeniu. W przypadkach podejrzanych o kiłę bezobjawową wczesną ustalenie rozpoznania na podstawie wyników odczynów kardiolipinowych jest dopuszczalne tylko przy współistnieniu dostatecznie przekonywających danych anamnestycznych i epidemiologicznych. W pozostałych przypadkach rozpoznanie powinno być potwierdzone dodatnim wynikiem odczynu Nelsona. W przypadkach badanych w ciągu. pierwszych 6—12 tyg. po zakażeniu ujemny wynik odczynu Nelsona nie wyklucza jednak rozpoznania kiły bezobjawowej wczesnej.