Modyfikacja Kiraly'ego
Modyfikacja Kiraly’ego, polegająca na dodaniu 100 gamma trypsyny na ml pożywki, powoduje według oceny tego autora również kilkakrotny wzrost miana ilościowego odczynu i ułatwia rozstrzygnięcie rozpoznawcze u chorych podejrzanych o kiłę, u których stwierdza się jedynie śladowe ilości immobilizyn. Przydatność diagnostyczna modyfikacji odczynu Nelsona polegających na dodaniu lizozymu była przedmiotem kilku kolejnych prac,...
Modyfikacje odczynu Nelsona o zwiększonej czułości
W celu zwiększenia czułości odczynu Nelsona Rosenau i Kent (130) opracowali metodę inkubacji składników probówki doświadczalnej, zawierającej 5% dopełniacza, przez 18 godz. Po upływie tego okresu wprowadzono do probówki dodatkowo 5% świeżego dopełniacza i inkubację przedłużano o dalsze 22 godz. Podobny w zasadzie sposób postępowania stosowany jest w modyfikacjach Portelli oraz Kiraly’ego. Rosenau i Kent oraz pozostali wymienieni...
Modyfikacje polegające na zmianie okresu inkubacji
Długość okresu oddziaływania między antygenem a immobilizynami w obecności czynnego dopełniacza ustalona została przez Nelsona i Diesendrucka na 16—18 godz. Zjawisko swoistej immobilizacji nie osiąga zwykle jednak punktu końcowego w okresie 18-godz. inkubacji. W praktyce serologicznej dążono do ustalenia okresu inkubacji w taki sposób, aby z jednej strony zapewnić dostateczną czułość odczynu, z drugiej zaś nie zmniejszyć odsetka...
Modyfikacje polegające na zmianie ilości dopełniacza
Według metody opisanej przez Nelsona i Diesendrucka dopełniacz stanowi 10% objętości składników odczynu Nelsona. Zgodne wyniki badań przedstawionych w poprzedniej części niniejszego rozdziału wykazały, że ta ilość dopełniacza nie zapewnia optymalnej czułości odczynu. Nielsen używał początkowo 20% dopełniacza, a w przypadkach dających wyniki wątpliwe zwiększał ilość dopełniacza do 40%. Obecnie w Centralnym Ośrodku Serologicznym SOZ...
Modyfikacje składu sztucznego podłożona (Basal Medium)
Skład sztucznego podłoża był przedmiotem licznych badań, zmierzających zarówno do jego uproszczenia, jak i do stworzenia lepszych warunków utrzymywania żywotności i ruchliwości krętka bladego in vitro. Podłoże opracowane przez Nelsona i Mayeraw 1948 r. zostało zmodyfikowane, w sposób przedstawiony w tab. 5-1, zarówno przez Nelsona i jego współpracowników, jak i innych badaczy, już w ciągu pierwszych lat po opracowaniu odczynu...
Najnowsze komentarze