Okresie inkubacji przeciwciała

W okresie inkubacji przeciwciała skierowane przeciw krętkom bladym z reguły nie są wykrywane. Pod koniec inkubacji, na kilka dni przed wystąpieniem zmiany pierwotnej, Fribourg-Blanc stwierdzał w pojedynczych przypadkach dodatni wynik OIFK. W kile pierwszego okresu przeciwciała wassermannowskie pojawiają siezwykle w kilkanaście dni po wystąpieniu zmiany pierwotnej. W dawniejszym piśmiennictwie, pochodzącym z okresu przed wprowadzeniem do serodiagnostyki kiły antygenów kardiolipinowych, stwierdzano u chorych na kiłę pierwszego okresu dość znaczne różnice wyników serologicznych. Różnice te były związane głównie z czułością stosowanej techniki serologicznej. Moore i Mohr wykazali, że przeciwciała wassermanowskie pojawiają się niekiedy w surowicy chorych już z końcem 4 tygodnia, a poziom pozwalający na ich wykrywanie osiągają zwykle między 5 a 6 tygodniem po zakażeniu. Cutler i Harris ocenili różnice wyników serologicznych w przebiegu kiły pierwszego okresu na podstawie badania 417 chorych. Autorzy ci stwierdzili u 34% badanych dodatnie wyniki serologiczne już po upływie tygodnia od wystąpienia zmiany pierwotnej, ale u 16% badanych wyniki odczynów serologicznych były wątpliwe lub ujemne jeszcze w 4 tygodniu po wystąpieniu objawów klinicznych. Podobne różnice podawane są również przez innych autorów, m. in. przez Stockesa i wsp. oraz Thomasa. Według zgodnych poglądów współczesnych autorów dodatnie wyniki odczynów kardiolipinowych stwierdza się niekiedy już z końcem pierwszego lub początkiem 2 tygodnia po wystąpieniu zmiany pierwotnej. Z reguły jednak narastanie miana przeciwciał wassermannowskich, pozwalające na wykazanie ich za pomocą odczynów kardiolipinowych, spostrzega się w 2 i 3 tygodniu kiły pierwszego okresu. Początkowo można stwierdzić wątpliwe lub słabo dodatnie wyniki odczynu VDRL. Wybitna czułość odczynu VDRL w okresie kiły wczesnej została potwierdzona licznymi badaniami, a w szczególności pracami Darekara i Ihala, Mullera, Rosnera i wsp. oraz badaniami zespołu amerykańskich pracowni serologicznych SERA. Doświadczenie Pracowni Białostockiej wykazuje, że odczyn wiązania dopełniacza wykonywany z antygenem kardiolipinowym według techniki Kolmera daje wyniki dodatnie niemal równocześnie z odczynem VDRL.