Znaczenie odczynu immunofluorescencji dla rozwoju współczesnej syfilidologii

Dzisiaj nie ulega już wątpliwości, że zastosowanie metody immunofluorescencji w diagnostyce kiły przyczyniło się, ‘obok wprowadzenia odczynu Nelsona, do znacznego rozszerzenia i udoskonalenia możliwości serologicznego rozpoznawania kiły i wzbogacenia metod badawczych stosowanych we współczesnej syfilidologii. Modyfikacja absorpcyjna odczynu immunofluorescencji (FTA-ABS) jest, obok odczynu Nelsona, coraz szerzej stosowaną dziś metodą weryfikacji rozpoznania kiły. Ilościowa metoda OIFK dzięki swej dobrej powtarzalności i dużej rozpiętości miana pozwala na lepsze, niż przy dotychczas stosowanych odczynach ilościowych, śledzenie dynamiki narastania i ustępowania przeciwciał skierowanych przeciw krętkowi blademu. Badania doświadczalne prowadzone metodą immunofluorescencji pozwoliły na znaczny postęp wiedzy o immunologii kiły i krętkowic i o antygenowej strukturze krętków patogennych i saprofitycznych. Postęp badań nad udoskonaleniem odczynu immunofluorescencji krętków i jego modyfikacji, jaki nastąpił w ciągu ostatnich kilku lat, wskazuje, że metoda immunofluorescencji odegra istotną rolę w dalszym rozwdju współczesnej syfilidologii.